Voordat ik overga naar Bogor nog wat info over Jakarta die jullie nog verdienen. Ik ben eergisteren op de avond naar Monas geweest. Dat is een enorme puntige pilaar met een vlam er op. Best wel indrukwekkend om te zien. Ik wilde daarna nog verder gaan naar de grootste moskee van Indonesie en de katholieke kerk die er naast staan, maar helaas is daar iets tussen gekomen. Een of andere gast uit India wilde namelijk zo nodig met mij praten, maar ik had er geen goed gevoel bij, dus ik zei dat ik alleen wilde zijn en verder zou lopen. Toen liep hij achter mij aan, waarmee hij mij lichtelijk de stuipen op het lijf heeft gejaagd. Ik ben toen maar in de buurt van mensen gaan zitten en durfde niet alleen in de richting te lopen waarin hij uiteindelijk was gegaan. Dat was nou net de kant waar ik naar toe moest, jammerlijk. Uiteindelijk heb ik daar mijn tijd uitgezeten totdat Adel mij zou komen ophalen. Wat verder allemaal prima ging, maar ik stond even op scherp.

De afgelopen nacht heb ik in Bogor geslapen en stadje niet ver van Jakarta, ongeveer een uur met de trein. Op de heenweg ben ik met de ekonomi trein gegaan. Dat is de goedkoopste trein waarin geen airco zit, maar wel arko to the max. Zelfs de deuren gaan niet dicht. Waar ik op zich wel dankbaar voor was, aangezien er daardoor nog wat wind binnenkwam. Best lekker. In het begin werd ik nog wat aangestaard door mensen, maar dat werd al snel weer beter... Zo interessant was ik nou ook weer niet gelukkig. Wel heb ik voor de zekerheid maar goed op mijn tas gelet, want dat vertrouwde ik toch niet echt in deze trein vol met bedelaars.

Aangekomen in Bogor viel het me op dat iedereen, maar dan ook iedereen mijn aandacht wilde. Wat soms heel grappig was omdat sommige Indonezen het verschil tussen man en vrouw in het engels niet kennen. Ik werd regelmatig aangesproken met 'Hello Mister' in plaats van 'Hello Miss' of 'Hello Misses'. Ik heb maar een goed beroep gedaan op mijn negeerkunsten anders was ik nu niet verder dan 50 meter vanaf het station. Ik heb een hostel gezocht en toen een rondje door het stadje gemaakt. Het is hier zeer levendig en het verkeer is vooral idioot. Er rijden honderden of misschien wel duizenden minibusjes rond, voor een groot deel met dezelfde bestemmingen. Om nog maar niet te spreken van alle stalletjes die meer op de weg dan op de stoep lijken te staan. Hoezo raar dat je opstoppingen krijgt in het verkeer??? Wel merkte ik dat het een vriendelijk stadje is, waar mensen het allemaal goed bedoelen. Nog steeds kan ik niet op iedereen reageren die mij aanspreekt, maar als ik doorloop is het ook goed. Gisterenavond heb ik in een prachtig restaurant gegeten met uitzicht over het dal van Bogor. Echt heel mooi.

Daarna heb ik even een telefoontje naar mijn ouders gedaan dat bijna veel problemen had opgeleverd. Ik had vooraf gevraagd hoeveel het zou kosten. Die aardige dame zei tegen mij, 15.000 Rupiah voor 10 minuten. Dat is ongeveer een euro, dus ik dacht 'Prima!'. Heerlijk 20 minuten gebeld en 30.000 Rupiah betaald. Even later kwam er echter iemand naar mij toe dat er een misverstand was. De dame had 15.000 verward met 150.000. Oeps... Ik was natuurlijk not amused en heb me maar zo vriendelijk mogelijk voorgedaan en gezegd dat ik het eerst netjes had gevraagd en dat ik niet zoveel geld bij me had (wat ook echt waar was overigens). Uiteindelijk heb ik nog 20.000 Rupiah extra betaald en eigenlijk had dat niet eens gehoeven. Dat viel mij dus weer behoorlijk mee...

Die avond lekker vroeg gaan slapen en vanmorgen vroeg er uit om naar Kebun Raya te gaan (de botanische tuin). Het was er echt prachtig. Schitternde oude bomen gezien, met vooral indrukwekkende wortels. Ik heb weinig bomen volledig op de foto kunnen krijgen, zo groot waren ze allemaal. Wel een tegenvaller was het Orchideeenhuis, dat wilde ik heel graag zien, maar dat was dicht in verband met workshops ofzo... Heel jammer dus. Gelukkig was er ook nog een ander deel met orchideeen, maar daar was niet zoveel in bloei. Gelukkig heeft een vriendelijke indonesische meneer mij alle bloemen in bloei laten zien, anders had ik ze helemaal gemist. Dus dat was leuk!

Daarna in de trein terug naar Jakarta waar ik nu weer uithang. Deze treinrit ging ook prima, deze keer in de trein met airco. Alleen had ik het verkeerde kaartje gekocht, maar die heeft een goed engels sprekende jongeman voor mij geruild, wat nog een stuk goedkoper was ook! Top dus weer. Hij werkt tegen corruptie, dus waarschijnlijk was hij bang dat ik anders nog meer moest gaan betalen en dat zou natuurlijk niet eerlijk zijn geweest.

En nu ben ik weer in Jakarta bij Adel, waar ik er net achter ben gekomen dat van de vijf katjes die hier deze week voor zijn deur geboren zijn inmiddels al drie dood zijn. Heel zielig. De eerste is denk ik door infecties doodgegaan (moederkoek enzo zaten er nog aan) en de andere twee zijn van de honger omgekomen. De moeder is namelijk in geen velden of wegen te bekennen. Echt zo zielig. En er liggen hier nog twee te creperen. Ze hebben inmiddels melk in een flesje gekregen, maar dat helpt niet echt, volgens mij drinken ze het niet. En ik ben dan ook bang dat ook de laatste twee het niet zullen halen. Zo verschrikkelijk. Stomme moeder...