Allereerst ben ik naar Bromo gereden met het duitse stel. We zaten in een vol minibusje en ik zat voorin met een Nederlandse jongen, Bart. Dat was wel even gezellig en fijn om even Nederlands te praten, het over Lowlands te kunnen hebben enzo. En het was nogal een tripje wat we naar Bromo moesten maken. Dit ging in totaal ongeveer 12/13 uur duren. De stops daarbij waren echt gruwelijk kort, minder dan vijf minuten ongeveer. Bij de lunch moest ik ook schrokken omdat ik het als laatste kreeg en de chauffeur na een tijdje alweer begon te drammen. Maar de tocht zelf vond ik best prettig. Als je voorin zit kun je lekker uit het raam kijken en in al die uren zie je nogal wat mooie dingen. Het is hier gewoon echt leuk om rond te rijden, uitzichten, gekke mensen, drukke en minder drukke stadjes. Noem het maar op. Alleen een beetje jammer dat we op een gegeven moment over moesten van airco naar arko omdat de motor zogenaamd te heet was. Bart en ik hebben de meters in de gaten gehouden, maar er was niets aan de hand. Volgens ons wilde hij gewoon benzine besparen. Uiteindelijk viel de lengte van de trip best mee omdat het leuk was om rond te kijken. Totdat we ergens bij een soort touragancy gedropt werden. Daar konden we de jeep voor de tocht naar het viewing point en naar Bromo zelf huren. Maar het duitse stel en ik dachten dat ze ons daar een beetje voor de gek hielden en gewoon veel te hoge prijzen gaven. We hebben nog geprobeerd er een deal uit te slepen, maar dat werkte niet. Dus we hebben gezegd dat we op de berg wel naar iets zouden zoeken. Uiteindelijk bleek helaas dat de prijzen toch wel redelijk hoog liggen en dat alle jeeps inmiddels al volgeboekt waren. Dus we hadden een klein probleempje... Er waren nog wel prive-jeeps beschikbaar, maar dat ging ons weer meer geld kosten (300.000 Rp met zijn drieen). Maar we moesten toch een jeep omdat een tocht te voet naar het uitzichtpunt niet te doen was, dus toch maar geboekt. Maar ik zou Katolina niet zijn als wij niet toch nog wat geluk hadden. Er kwam namelijk terwijl wij boekten een Frans stel binnenlopen die op zoek was naar een goedkope jeep. Haha, perfect! Ineens koste de jeep ons allen nog maar 60.000 Rp (en bij de touragency was dat 90.000 Rp), dus wij voelden ons weer helemaal goed. Trots op het feit dat we het risico hadden genomen.

Toen begon mijn nachtje, eigenlijk zijn dat de eerste vijf korste uren... Dat was namelijk alles wat we nog konden slapen voordat we moesten opstaan om zonsopgang vanaf het uitkijkpunt mee te kunnen krijgen. We sliepen in de bergen en we bleken bij ons hotel gelijk nog een gelukje te hebben. We zijn namelijk in kamer geupgrade omdat de basic kamers vol waren. Ineens hadden we een eigen warme douche en een tv. En de douche was heerlijk. Ik heb ook voor het eerst weer onder dekens geslapen daar omdat het natuurlijk wat kouder is in de bergen. Toch voelt dat dan wel even fijn, een deken...

Vervolgens vroeg opgestaan om zonsopgang te zien. Ik kan over ons bezoek aan Bromo vooral zeggen dat het prachtig was. De vijf uren die wij bij de twee uitzichtpunten en bij Bromo zelf hebben gespendeerd waren alles de moeite waard en zijn dus ook voorbij gevlogen, de korste vijf uur die mijn trip tot nu toe heeft gekend! Het was werkelijk fantastisch. De uitzichten, de zonsopgang, de klim naar Bromo zelf en het zicht op de krater. Heel bijzonder. Ik zou verder zeggen, bekijk straks de foto's. Ik kan het niet zo goed beschrijven. Het enige wat heel jammer was aan dit tripje was het enorme aantal toeristen. De vorige avond leek het dorpje waar wij sliepen nog volledig uitgestorven te zijn, maar toen we bij het uitzichtpunt kwamen was bijna elk plekje bezet. Wij hebben ons daarom na een tijdje maar bij de fransmannen aan de andere kant van het hek (ja vlakbij de afgrond) gevoegd om mooie foto's te maken. Maar geen zorgen, we konden daar nog vrij goed zitten hoor. De foto's zijn in ieder geval mooi geworden en bevatten niet te veel toeristen!

Na Bromo zijn we gelijk allemaal verder gegaan omdat er verder in die omgeving niets te beleven viel. Ik had schoon genoeg van al het reizen en de lange tochten, dus ik had besloten om naar het strand te gaan. En omdat ik helemaal klaar was met de bus besloot ik mezelf op het treinstation af te laten zetten. Hier beginnen ongeveer de langste vijf uren van mijn trip... Ik wilde een kaartje kopen, maar door het naderende einde van Ramadhan waren de prijzen ineens omhooggeschoten! Heel irritant, maargoed, dan maar een bisnis kaartje in plaats van eksekutif. Alleen geen airco, leek mij prima te doen. Dat bleek echter anders uit te pakken. Het was niet uit te houden in die stomme trein! Met mijn benen over elkaar zweette ik dwars door mijn broek heen, ik plakte overal aan vast en had het er maar zwaar mee... Ik moest ongeveer 5/6 uren in deze trein, dus ik probeerde me zo goed mogelijk bij de situatie neer te leggen. Maar ik had mezelf wel beloofd dat ik voortaan ondanks de kosten altijd met eksekutif zou rijden. Maar dankzij mijn muziek (Jacob bedankt voor mijn Lowlands cdtje!) heb ik ook dat weer overleefd en was ik dolblij dat ik uiteindelijk de ferry naar Bali en de zee zag. Op de ferry sprak ik een Noors meisje die ook bij mij in de trein zat en zij vertelde me dat de trein van die dag echt niet te doen was geweest en dat het niet altijd zo is in bisnis. Dus wie weet pak ik toch nog eens zo'n trein. Hoewel ik mij afvraag of ze op Bali wel treinen hebben, heb nog nergens een station ofzo gezien.

Ik ben op Bali richting Lovina gegaan, een aardig toeristisch plekje aan de noordkust van Bali. Ik denk dat het goed is dat ik daar ben begonnen want ik had nu al een cultuurshock. Ineens waren er overal kroegjes en muziek en kon ik kroketten en frikadellen bestellen (die laatste heb ik overigens ook besteld) terwijl op Java soms alles rond 22 uur al dicht was. Best een rare gewaarwording, maar ik vond het wel even prettig. Ik had een fijn hotel gevonden, wat iets te duur was naar mijn mening, maar acceptabel voor de service (inclusief ontbijt, eigen douche en een zwembad). Heerlijk plekje dus! De eerste avond vroeg naar bed gegaan omdat ik werkelijk kapot was nadat ik om 3.30 was opgestaan die nacht. Op Bali is het ook nog een uur later, dus ik had er mooi wat uren op zitten toen ik rond 23.30 ging slapen.

De volgende dag heb ik heerlijk genoten van een rustig aan dagje. Om 10.00 uur naar het strand waar ik een massage heb gekregen en mijn haar heb laten vlechten (kosten: samen iets meer dan 5 euro). Lekker gelunched, internet gebruikt, alles op zijn dooie gemakje. Dat voelde voor het eerst even als echt vakantie en ik wist dat ik hier een paar dagen zou blijven om bij te komen van al dat reizen. Die avond kon ik om 20.00 mijn was ophalen en daarvoor zou ik nog even gaan lezen en daarna uit eten gaan. Dit liep echter allemaal iets anders. Vanaf kwart over zeven werd mijn kamer namelijk ineens volledig donker, stroomuitval. Dus ik op zoek naar mijn telefoon en mijn hoofdlampje om iets te kunnen zien. Ik zag ook al een ander stel (Markus en Diana) uit hun kamer komen en toen we het hotel uit liepen bleek ook dat het om de hele stad ging... Heel apart en eigenlijk heel grappig. Wij zijn maar gelijk naar de bar tegenover ons hotel gelopen om daar een biertje te drinken bij kaarslicht. Binnen 5 minuten sloot een Noorse jongen (Per, uitspraak Peer) zich bij ons aan. Na ons biertje was nog steeds alles donker en ik had honger dus gaf ik aan te gaan zoeken naar een restaurant die nog wat kon klaarmaken. Uiteindelijk hebben wij tot een uur of 12 die avond zonder stroom in de stad gezeten, maar we hebben zoveel lol gehad. We hebben prima gegeten en daarna genoten van akoestische live muziek in een barretje. Leuk gedanst, meegezongen en lol gemaakt. Echt een topavond... En we waren het er allemaal over eens dat de stroomuitval ons alleen maar goeds had gebracht.

De volgende dag ben ik met Per meegegaan op een tocht om dolfijnen te zien. Ik had dit 's nachts om 1 uur ofzo nog geregeld bij zijn landlady en we hadden amper 2 uren slaap gehad na een gezellige avond. Maar het maakte allemaal niet uit, de trip was namelijk super. Geweldig om zonsopgang te zien vanaf het water... Als we geen dolfijnen zouden zien zou alleen het boottripje het al waard zijn geweest. Overigens was ik vrij sceptisch over dat dolfijnen spotten, ik vroeg me af hoe groot de kans was dat we ze zouden zien... Nou ik zat er behoorlijk naast, we hebben behoorlijk wat dolfijnen gezien. Niet van heel dicht bij natuurlijk, maar wel goed genoeg. Helaas is het best moeilijk om ze te fotograferen, maar ik heb er wat op kunnen krijgen en hopelijk kan ik jullie later nog verblijden met een filmpje! Wij hadden in ieder geval gelukkig een goede spotter bij ons, want het is wel een drukte daar op het water en zodra de dolfijnen zich laten zien gaan alle bootjes ineens in dezelfde richting om dichterbij te komen. Onze spotter zag ze echter steeds als eerst, dus wij waren er ook altijd als eerst! Goed geregeld dus. Op de weg terug bood onze bootbestuurder aan dat we die middag ook nog wel konden gaan snorkelen. Na wat goed onderhandelen hadden we een goede prijs bereikt en ik keek er direct naar uit! Toen we terug bij het hotel waren kwam Diana ook uit bed en Markus lag nog met een enorme kater te slapen. Die had de vorige avond nogal wat whisky gekregen van de lokale bevolking. De hele dag zijn we met zijn vieren loom geweest, hebben een beetje in het zwembad rondgehangen en zijn toen voor het snorkelen gegaan. Gelukkig konden Diana en Markus nog meer en zijn we met zijn vieren gegaan. En het was werkelijk schitterend. Ik heb honderden verschillende soorten vissen gezien, veel zeesterren en veel koraal (niet in de prachtige kleuren allemaal). Maar echt, zo mooi allemaal. Onze bootbestuurder ging zelf ook het water in en die heeft zijn maaltijd voor die avond even opgevist. Hij heeft een octopus en wat schelpvissen gevangen. Erg grappig. Markus en Diana hadden een onderwatercamera, dus ik hoop ooit nog wat onderwater kiekjes van hun te kunnen krijgen.

Die avond nog even uit eten geweest, maar bij niemand kwam er nog een zinnig woord uit en we zijn allemaal vroeg gaan slapen. Inmiddels sliep Per trouwens bij mij om de kosten voor de kamer naar beneden te brengen. Vandaag hebben we op ons dooie gemakje uitgeslapen en daarna zijn we gaan zoeken naar transport naar Ubud. Per ging met de moto maar de rest moest nog vervoer. Dus ik ging samen met Markus de onderhandelingsprocedure aan, maar ik wordt daarvan toch de koningin genoemd. Sterker nog, de Indonezen moeten er nogal om lachen dat ik zo 'goed' onderhandel (nadat we eenmaal een deal hebben gemaakt). En ik vertel hen dan altijd dat ik het van hen zelf heb geleerd. Maar het wordt ook steeds leuker om te doen moet ik zeggen, het is echt gewoon een spelletje :)

Om twaalf uur vandaag afgestoken naar Ubud en daar ben ik nu. Vanmiddag nog niet zoveel gedaan. Gelunched in een wat duur restaurant, maar ook gelijk een heerlijke pasta gehad. En toevallig kwam Per voorbij rijden... Die zou al wel bij mij komen slapen, maar omdat hij met de moto was zou hij het zelf opzoeken. Maar het kwam dus perfect uit, zeker omdat ik niet bij het hostel was...

Ik hoorde vandaag ook dat gisteren ofzo op Java, in Solo de meest gewilde terrorist van Indonesie is vermoord door de antiterreur politie (samen met drie anderen). Dus ik ben heel benieuwd of dat hier nog wat stof doet oplaaien en ik ben ook benieuwd of dat ook in het Nederlandse nieuws wordt vermeld, dus ik zal zo even in de nederlandse kranten zoeken. Voor nu hou ik er weer even mee op, maar het is ook een behoorlijk verhaal, dus voor jullie waarschijnlijk ook wel beter om nu te stoppen :)