Ik ben nu al een behoorlijke tijd in Ubud en ik moet zeggen dat dit stadje mijn hart volledig heeft veroverd. Het is behoorlijk klein maar ontzettend gezellig. Overal zijn winkeltjes (met de mooiste handwerkspulletjes), barretjes en restaurants te vinden. De mensen zijn hier echt gewend aan toeristen en groeten je allemaal heel vriendelijk. Zelfs als je hier een beetje buiten de stad komt lacht iedereen nog heel vriendelijk naar je en wordt je gegroet, kinderen zwaaien naar je of lopen zelfs enthausiast in het indonesisch brabbelend een stukje met je mee.

Ook heel grappig in deze kleine stad is dat alles gemakkelijk te voet te doen is, maar om de twee meter wordt er transport aangeboden. We hebben zelfs iemand met een t-shirt met de tekst 'Do you need transport' gezien. Echt te grappig. Maar het allerleukste vind ik dan toch dat als ik zeg: 'No, I've got feet' (ik heb voeten) dat ze daar heel hard om moeten lachen. Ze kunnen een grapje wel waarderen.

Ik heb in deze stad weer ontzettend veel mensen leren kennen, dit vooral door een specifiek restaurantje wat echt superleuk is! Het heet Warung Dewa en zit in de straat waar ik ook slaap. Het is een supergoedkoop en supergoed eettentje dat niet genoeg ruimte heeft om iedereen te bergen. Het loopt trapsgewijs omhoog en heeft intotaal twee grote tafels en twee kleinere tafels. Maar die zitten dus altijd vol, dus moet je vaak bij een tafel aansluiten. En dat is in dit restaurant ook de gewoonste zaak van de wereld. Dus binnen de kortste keren heb je dan een gesprek met allerlei mensen die daar ook genieten van hun maaltijd. En omdat het hier zo klein is loop je iedereen ook overal tegen het lijf. Ik heb hier bijna het gevoel dat ik in Leeuwarden zit, zo vaak kom ik bekenden tegen. Dit heeft ook te maken met het feit dat de twee Nederlandse jongens en het duitse koppel met wie ik samen naar Bromo ben geweest hier ineens ook weer waren. Die liep ik ook gewoon per ongeluk tegen het lijf, superleuk!

Tot nu toe zijn er twee grote nadelen aan deze stad gebleken. Nummer 1: Het regent hier tot nu toe aldoor. Nummer 2: In sommige restaurants (behalve Warung Dewa) is alles gewoon finished. Ik heb zowel gisteren als vandaag meerdere gerechten besteld die er allemaal niet waren. Vandaag heb ik besloten mijn hete thee toen terug te geven en op te stappen naar een ander restaurant. Wat irritant is dat zeg! Maargoed, mijn uiting van frustraties wil ik tot hier beperken. Ik heb nog wat dingen kunnen doen ondanks de regen de afgelopen dagen. Het is niet superveel geweest omdat dat toch niet zo prettig is met het weer.

Ik ben naar Monkey Forest geweest, en dat was zo leuk... Ik heb daar in mijn eentje wel twee uren lang rondgelopen tussen alle loslopende aapjes. Ik kon er echt uren naar staren. Sommige nog heel klein en dus schattig, andere bejaard en traag. Tja, aapjes kijken is gewoon leuk. En ik heb een paar leuke kiekjes kunnen maken. Helaas had ik zelf geen bananen gekocht, want dan had ik kunnen proberen een aapje op mijn rug te laten klimmen, maar ik heb wel een gevonden banaantje aan een aapje gevoerd (zie foto's). Er was ook een aap die mij niet zo leuk vond en die heeft mijn boekje afgepakt. Ik heb heel even geprobeerd hem terug te krijgen, maar de agressiviteit van deze aap hield mij tegen om er echt moeite voor te doen, ik heb maar een nieuw foldertje gehaald later.

Verder ben ik naar een traditionele dans geweest in Ubud, Kecak. Dat was echt heel bijzonder. Er gingen tussen de 50 en 100 mannen in een kring op de grond zitten en zij verzorgden met hun stemmen de muziek bij de dansen. Er kwamen later mannen en vrouwen helemaal opgedoft in de kledij om het verhaal wat er bij hoorde middels dans te vertellen. Supermooi om al die kleurrijke gestaltes te zien. En hoe ze hun vingers veel te ver door kunnen buigen... In de tweede ronde waren er twee jonge meisjes (jaar of 8/10) die een dans deden en als laatste kwam er een man die danste met in brand gestoken schillen van kokosnoten. Door er tegen aan te schoppen maakte hij er een waar spektakel van. Echt een bijzondere ervaring die ik absoluut niet had willen missen.

Ik ben naar de botanische tuin geweest vlakbij Ubud. Heerlijk om twee kilometer door de (lichte) regen te wandelen om in ieder geval nog iets te doen. Maar ik moet zeggen dat het het wel waard was. Hier waren de orchideeenhuizen wel open en ik heb veel mooie bloemen en planten gezien. En er was zelf een aardig stuk gewijd aan de medicinale planten. Het was een mooie tocht, die ongetwijfeld nog mooier zou zijn geweest als het niet had geregend. Want ik liep nu rond met een zicht beperkende paraplu en soms was het een beetje lastig voortbewegen tussen alle liaanbomen met mijn paraplu. Aan het eind van het park (ongeveer het laatste onderdeel) was nog een 'Loveseat', en ik denk dat ziet er vast heel mooi en romantisch uit, dat wil ik zien. Maar de weg daar naartoe leek wel wat glibberig en modderig. Maar ik denk, als ik dat heel voorzichtig doe kom ik er wel. Nou jullie voelen het natuurlijk al aankomen. Ik lag binnen twee stappen om mijn gat in de natte modder, en mijn hele kont was bruin! Ik heb zo gelachen om mezelf... En ik was voor het eerst dankbaar voor de regen omdat ik mooi met mijn poncho terug kon lopen en niet iedereen mijn bruine billen zou zien :) Voor de compleetheid heb ik ook dat maar even vastgelegd en ik verwijs jullie dan ook naar de foto's!

Vandaag heb ik zelf een skooter gehuurd en daarop een beetje rondgereden. In het begin best een beetje spannend, maar het is hier niet zo druk op de weg en dus went het snel. Het was zelfs heerlijk om even rond te rijden hier en vrij te zijn en gemakkelijk ergens heen te kunnen. Ik heb alleen niet zo lang alleen gereden want toen ik na een half uurtje iets ging ophalen bij het hotel bood een Indonees zich aan om mij rond te rijden, wat mij nog een beter idee leek. Hij had toch geen werk zei hij en ik voelde er meer voor om achterop te zitten en me niet druk te maken over waar ik heen moest. Hij heeft me naar het mooiste uitzicht over rijstvelden die ik tot nog toe heb gezien gereden en daarna zijn we nog langs een uitzichtpunt en een tempel gegaan. Het tweede uitzichtpunt kan ik weinig over vertellen, die zat namelijk midden in een wolk en er was werkelijk niets anders dan wit te zien. De tempel was wel heel erg mooi! En we zijn langs allemaal winkeltjes gereden die allemaal schalen van mozaiek verkopen en ik baal er zo van dat ik het niet mee kan nemen. Mijn eksteroogjes werden gek van al die glinsterende, kleurrijke schalen.

Verder heb ik in deze stad overdag niet zoveel gedaan, maar het avondleven is hier best leuk. Vooral de eerste avond was heel tof toen Per en ik een cafeetje met live muziek binnengingen. Er zat een jongeman met dreads super enthousiast te zingen en wij deden vrolijk mee. Was echt leuk om te zien hoe zij zelf genoten van het muziek maken. En later zijn we nog met hen meegegaan naar de enige club die Ubud rijk is (en die is hier nog maar een maand open ofzo). Het is uiteindelijk half 5 geworden en wij zijn zeer voldaan gaan slapen na een avondje dansen. Je kunt hier bijna elke avond wel live muziek vinden, hoewel vooral reggea, maar wel erg gezellig.

Mijn franse buurman (in het hostel) is vandaag weggegaan en de rest is gisteren of vandaag ook vertrokken, dus vanavond moet ik mij alleen vermaken. Maar dat komt vast en zeker goed. Ik doe vast weer wat bekenden op in Warung Dewa ofzo :) Hoewel ik nog een restauranttip van Irene heb staan die wel heel goed klinkt... In ieder geval hoop ik iedereen later in Kuta of in andere plekjes weer te treffen, zoals het nu steeds gaat. Iedereen reist ongeveer in dezelfde richting en je komt elkaar dus overal tegen. Heel grappig. Over mijn Franse buurman nog even kort en dan hou ik er echt mee op. Hij kwam hier alleen om te surfen en zo ziet hij er ook uit... Maar hij heeft een klein ongelukje gehad, hij is namelijk met zijn rug op koraalrif gevallen en die lag helemaal open. Daarom is hij naar Ubud gegaan om wat dingen in de stad te doen. En hij bleek op zijn uiterlijk na helemaal niet zo'n surfdude te zijn. Best grappig, ik had mijn vooroordelen in het begin al, maar hij was echt een toffe vent! (En nee, geen verdere interesses :) behalve dat ik hem wel een keer wil zien surfen)