Na Singapore ben ik direct naar Borneo (Kuching) gevlogen. In de stad is alles behoorlijk netjes en wel wat minder strikt dan Singapore, maar eigenlijk zijn er ook wel veel gelijkenissen. Het is hier ook behoorlijk georganiseerd, veel meer dan in Indonesie, en het is ook veel duurder dan Indonesie.

De eerste dagen heb ik in de stad doorgebracht en een aantal bezienswaardigheden in de buurt bekeken. De eerste dag ben ik naar de Orang utan's geweest, wat echt te gek was. Het is een soort park waar de Orang utan's wel worden gevoed en waardoor ze dus in deze omgeving blijven, maar ze zijn wel vrij. Toen we aankwamen was het bijna voedertijd, dus daar zijn we eerst gaan kijken (we zijn trouwens een frans meisje en ik). Op het moment van voeren werd een van de grootste en meest agressieve apen gevoed, genaamd Ritchie. Dat beest was echt massive... Maar wij stonden op een veilige afstand en het was echt gaaf om hem te zien. Later hebben we nog rondgelopen en de apen waren allemaal vrij dicht bij ons (we moesten wel altijd minimaal 5 meter afstand houden, vooral als ze op de grond waren). We hebben dus heel goed zicht op hen gehad en het was heel leuk om hen te zien, soms reageren ze ook echt op je en kijken ze je echt aan. Heel cool, apen blijven gewoon leuk om te zien, zelfs de grootste en logste beesten.

De volgende dag ben ik naar de crocodile farm gegaan. Hier heb ik ook mijn ogen uitgekeken. Dit was wel meer een dierentuin en alle beesten zaten achter hekken, maar als je spreekt over krokodillen dan kan ik zeggen dat ik daar heel blij mee was. Ik heb heel veel krokodillen, groot en klein, gezien. Een aantal modellen waren ook wel heel bijzonder, zoals bijvoorbeeld de krokodil zonder staart of de krokodillen met een hele smalle bek. Er waren in deze krokodillen farm ook nog wat andere dieren te zien. Ik vond vooral de otters heel leuk, die reageerden ook echt op mij en op dingen die om hen heen gebeurde. Alleen een beetje jammer dat ze echt gruwelijk stinken... En ik heb een aantal vissen gezien waar je u tegen zegt, deze zoetwatervissen waren maar liefst 2,5 meter lang... Het is dan ook de grootste zoetwater vis die er bestaat en ze kunnen tot 5 meter lang worden, echt impressive. Bijna als laatste ben ik naar het voeren van de krokodillen gegaan. Ze trainen de krokodillen om te springen naar hun voer en dat kan er zeer indrukwekkend uitzien. Het proces voordat ze daarwerkelijk voor het vlees gaan duurt vrij lang, ze kijken, kijken, kijken, gaan heel, heel langzaam dichterbij, dan komt heel traag de neus/bek uit het water en als die ongeveer halverwege uit het water is dan gaat hij ervoor (of niet als het tegenzit). Maar zeer indrukwekkend om te zien, ze kunnen vrij hoog springen ook.

Het regent hier trouwens elke dag. Eigenlijk elke dag aan het eind van de dag, rond een uur of 3 of 4. De eerste twee dagen waren dat echt superzware regenbuien, zo dat er gewoon centimeters water op straat bleven staan. De laatste dagen ben ik niet in de stad zelf geweest, maar in een National parc hier in de buurt, maar het lijkt allemaal wat minder te zijn geworden. Voor de temperatuur is de regen wel lekker, maar ik ben er toch niet heel blij mee. Het is namelijk geen typische tropische regen hier, die slechts een half uur of een uur duurt, nee het kan hier de hele avond doorgaan... Maar ik begin er ook een beetje aan te wennen... Ik ben nu terug in Kuching en ik heb besloten om naar een iets duurder, maar zeker ook beter hostel te gaan. Zij hebben ook veel films liggen dus als de regen te erg is kunnen we er gewoon een filmpje in drukken :)

Maar dan, waar jullie waarschijnlijk allemaal benieuwd naar zijn, mijn avonturen in het National Park Bako. Nou zet je maar schrap, dat was zeer bijzonder... Donderdagmorgen heel vroeg ben ik opgestaan en heb de bus richting Bako gepakt. De bus rijdt niet helemaal tot aan het park omdat ze daar simpelweg niet kunnen komen, dus het laatste gedeelte moet je met de boot over de rivier en de zee afleggen. Wat een zeer bijzonder maar ook wel gek boottochtje is. Het water is overal zeer ondiep en je kunt dus ook maar op bepaalde tijden varen en slechts op enkele tijden is het mogelijk bij de ferryhaven in Bako aan te leggen. Wij waren daarvoor al te laat en we moesten dan ook via de zee het laatste stuk lopen. Het is ook heel onduidelijk waar de rivier een zee wordt, het water is overal even bruin (waarschijnlijk omdat het zo ondiep is) en de rivier is ook vrij breed waardoor het verschil niet heel duidelijk te zien was. Overal liepen mensen in het water rond (wat ik heel bijzonder vond, want wij werden bij de boot met een bord gewaarschuwd voor krokodillen) om te zoeken naar voedsel, om te vissen enz. We werden dus uiteindelijk op het strand afgezet en liepen toen richting het registratie kantoor. Voordat je namelijk het park ingaat om een trail te lopen moet je registreren welke trail je gaat lopen en hoe laat je weggaat. Als je terugkomt moet je dan weer tekenen, zodat men weet dat iedereen weer veilig uit het park is gekomen. Ik heb de eerste dag gekozen voor een tocht van 5,8 kilometer, die ongeveer 3,5 uur zou duren. Oeioeioei, wat een tocht was dat zeg... In Nederland loop je 5,8 kilometer gemakkelijk in een uurtje... Hier heb je alleen te maken met wat andere omstandigheden. Allereerst is het een bos waar je geen paden hebt, je loopt over een trail, wat wel een soort vrijgemaakte route is, maar je moet omhoog en naar beneden, over boomwortels, onder takken door, soms is de weg versperd door takken die bij de vorige storm naar beneden zijn gekomen enz. Het tweede is dat het geen vlakke grond is, je moet veel klimmen en dalen. Ten derde, het klimaat... Deze laatste is echt het meest funest, het is echt ongelooflijk wat dat met je doet. Toen ik het bos inliep was ik ongeveer binnen 10 minuten volledig doorweekt en liept het zweet me bij alles neer. Werkelijk een sauna is er niets bij. En zeker na alle regenbuien was het extreem vochtig in de bossen. Maar ik had een doel en dat zou ik halen ook! Hoe hoger ik kwam hoe beter het ging, omdat je daar weer een beetje buiten de bomen komt, wat inhoudt dat er meer open lucht is en dat het dus minder vochtig is. Dat stuk van de trail was dus nog wel aardig vol te houden. Tijdens de tocht viel het me wat tegen wat ik allemaal heb gezien, een paar insecten, een paar vleesetende planten, wat paddestoelen en verder vooral bomen. Niet heel veel dieren of iets dergelijks dus. Ik was daarin wel een beetje teleurgesteld, maar de omgevingen zelf waren heel mooi. Ik heb mangrovebossen gezien (heel anders overigens dan degene die ik kende van Expeditie Robinson), mooie uitzichtpunten en mooie rotsformaties waar het verse bergwater langs naar beneden gaat. Ik heb de tocht in de tijd die ervoor staat volbracht, 3,5 uur, en ik was dus ook wel aardig trots op mezelf. Ik ben gaan lunchen en heb die middag lekker uitgerust. Ik was namelijk ook van plan om de nightwalk te gaan doen en het leek me niet verstandig om dan nog een trail te doen die middag.

Voor we aan de nightwalk begonnen was het eerst tijd om zonsondergang te bekijken, want we hadden het geluk dat de regen vroeg was opgehouden. Volgens de lonely planet zou dat namelijk vanuit Bako prachtig zijn. Ze hebben niets te veel gezegd. Werkelijk een schitterende zonsondergang, met prachtige kleuren! Ik heb er echt van genoten en gelukkig een paar prachtige kiekjes van kunnen maken.

De nightwalk was zo vreselijk de moeite waard! Eigenlijk was het heel spannend en ik was dan ook blij dat er gidsen bij waren. Na een tijdje had ik ook echt volledig vertrouwen in hen. Ik heb enorm veel bijzondere dieren gezien. Ik zal proberen (zonder de foto's terug te zien) te herinneren welke beesten we allemaal hebben gezien). Een kleine uit, een giftige slang (van ongeveer 1,5 meter afstand!!), baardvarkens, vliegende mura (hopelijk heb ik de naam goed), mousedeer (kleinste hert ter wereld), 2 enorme insecten van ongeveer 20 centimeter groot, grote spinnen, kikkers, slapende vogel, schorpioenen, lichtgevende takken, catfish, een wilde kat en ik denk nog wel wat dingen die ik nu vergeet... Behoorlijk veel gezien dus! Onze gidsen waren ook heel enthousiast en achteraf vertelde hij mij dat hij bijna een record had behaald die avond. Als we nog een specifiek dier hadden gezien dan was het zijn record geweest... Wij hebben dus enorm veel geluk gehad. Overigens had ik 's middags bij de kantine ook al een varaan (waar iedereen toch wel voor omliep) en aapjes (maquaque ofzo, weet niet hoe ik het schrijf) gezien. Al met al dus echt een geweldige dag met zeer bijzondere ervaringen. De foto's hiervan, voor zover ze natuurlijk zijn gelukt bij nacht, zal ik ook zo snel mogelijk uploaden want ik kan mij jullie nieuwsgierigheid wel voorstellen :).

De volgende dag ben ik voor een korte trail gegaan, een uur heen en een uur terug. Het was wederom een zeer zware tocht door de enorme vochtigheid. Deze keer heb ik een tocht naar een strand gemaakt. Was een mooie tocht en ik heb deze keer niet veel meer gezien, maar ik heb wel de proboscis apen (langneus apen) gezien. Niet van heel dichtbij helaas, maar wel leuk om ze te zien. Het strand was erg mooi om te zien. Na deze tocht had ik het wel gehad met alle hitte en vochtigheid, dus ik besloot bij de kantine te wachten tot de boot zou vertrekken. Heerlijk even bijkomen en ondertussen genieten van alles wat er om me heen gebeurde. Er was namelijk een tweeling die altijd bij de kantine was (zoons van de eigenaar) die heel leuk waren om naar te kijken, hoewel ze een heel slecht kapsel hebben. En natuurlijk zijn de aapjes heel grappig, aangezien ze continue proberen eten bij mensen van de borden te stelen. Dit lukt hen overigens ook regelmatig omdat te veel mensen het niet doorhebben of niet weten wat ze moeten doen. De eigenaar van de kantine en zijn twee zoontjes deden hun best om de apen weg te houden, maar ze kunnen het niet continue in de gaten houden. Ze gebruikten een kattapult als afschrikmiddel, zonder ermee te schieten, heel grappig want de apen vluchten weg zodra ze een gespannen kattapult zien. Gemakkelijk afschrikken dus.

Rond twee uur gisteren zijn we teruggegaan met de boot. Helaas ging het deze keer iets minder soepel. Het water was eigenlijk iets te laag en ik moest daarom op de punt gaan zitten. Ik vond het geen heel prettig idee na de waarschuwing over de krokodillen, maar ik heb het overleefd en geen krokodil gezien. Er hingen op een gegevens moment enorme zwarte dreigende luchten boven ons en toen ging de propeller van de motor stuk... Gelukkig was die heel snel gemaakt en kwamen we heel snel aan bij de bootstop, en omdat ik op de punt zat heb ik het helemaal droog gehaald. De rest is nog een beetje nat gespat doordat we te snel door de golven gingen, ik had dus weer eens geluk :).

Gisteravond eigenlijk niets meer gedaan, een film gekeken en toen naar bed, ik was kapot. Na deze dagen was ik zeer voldaan, maar ook erg moe!!!

Vanavond ga ik met een meisje die in mijn hostel werkt naar een lokaal festival waar ik erg benieuwd naar ben. I'll keep you posted! De foto's komen snel!