De laatste dag hadden we nog allerlei leuke dingen gepland. We gingen via Livorno (de vismarkt) en Pisa naar Milaan om daar de volgende ochtend, na een nachtje vliegveld, op het vliegtuig te stappen.

Dus om zes uur uit de veren om vroeg in Livorno te zijn. Uiteindelijk konden we toch later pas een trein pakken dan gewenst dus kwamen we pas rond 10.15 aan in Livorno. Daar gingen we lopend op zoek naar Mercato Centrale waar we de vismarkt zouden vinden. Ik was halverwege de tocht zo slim om voor te stellen een andere route te lopen die volgens mij net zo handig zou zijn en waarmee we de markt zeker niet zouden missen. Helaas verkeerd gedacht, we kwamen uit bij het ziekenhuis en moesten er doorheen om weer op de goede weg te komen. En een ziekenhuis in Italie is toch wel even wat anders. Waar alles hier zeer steriel en nieuwis, staan daar de ramen gewoon open en was het gebouw zeer oud. Na het ziekenhuis maar gevraagd waar we heen moesten en dat leidde ons naar de plek waar we eerder al waren, echt stom van mij dus... Maar uiteindelijk na ongeveer 40 minuten wandelen kwamen we aan op de plaats van bestemming. De markt was leuk, maar nergens geen vissen te zien. Wij al balen natuurlijk, maar toen bleek er achterin een apart gedeelte te zijn voor de visjes. En het was werkelijk geweldig om te zien. Het was niet heel groot, maar alles gebeurde daar wel live. Van de ansjovisjes brak men de kop af, werden de ingewanden gelijk meegenomen en hij kon vervolgens zo worden open gevouwen. En er waren veel verschillende vissen te zien, waarvan sommige zelfs hun laatste adem nog uitbliezen. Dat laatste was best zielig om te zien, maar zo gaat het nou eenmaal. We hebben er in ieder geval van genoten. Toen we de markt uitliepen bleken er buiten nog veel meer marktkraampjes te staan, een gedeelte voor kleding en een deel voor groente en fruit. Wij zijn er even langs gelopen en zijn toen een ijsje gaan eten, deze keer weer goddelijk yoghurtijs voor een schappelijke prijs (1,50 euro). Daarna terug naar de trein om naar Pisa te gaan.

In Pisa zijn we maar kort gebleven omdat we alleen de toren even wilden zien en daarna snel onze trein naar Milaan wilden pakken. We moesten namelijk nog wel op tijd komen om naar het vliegveld te kunnen komen. Helemaal toen we er achter kwamen dat die 50 kilometer buiten de stad licht. Dus in Pisa alleen een kebab lunch gehad, een tochtje naar de toren gemaakt en vervolgens weer terug naar het station. Broodje gekocht en in een bijna verlaten trein gedoken.

In Milaan aangekomen hebben we de bus gepakt naar het vliegveld voor 7 euro pp. Zodra we in de bus zaten begonnen de eerste spatten op de ramen te vallen. Na een tijdje plense het echt heel erg hard en reed de buschauffeur 30/50 km. op de snelweg. Er kwamen zelfs enorme hagelstenen uit de lucht en overal waren bliksemschichten te zien. Een spannend ritje dat precies lang genoeg duurde want op het vliegveld was het weer droog. Het vliegveld was teleurstellend klein en we kwamen er achter dat je op Malpenso airport ´s nachts echt alleen kan slapen.Dus handdoekjes op de grond gespreid, warme kleren aangedaan en onze bagage krampachtig vasthoudend proberen te slapen.Bij mij is dat aardig gelukt maar Willeke had helaas geen oog dicht kunnen doen.Gelukkig hoefden we maar tot 5 uur want vanaf dat moment konden we gaan inchecken.

Na een klein half uurtje in de rij stonden wij dan eindelijk vooraan om in te checken. Dus geef ik het reserveringsnummer door. De mevrouw achter de balie zoekt het een en ander op, terwijl ik alvast mijn bagage op de band zet. Maar die kon ik er wel weer afhalen, want er was een klein probleempje volgens de mevrouw achter de balie. ´Dit reserveringsnummer was voor de vlucht van gisteren´ deelde ze ons mee. Zij kon niets meer voor ons doen en we moesten maar naar de ticketbalie gaan. Daar bleek dat we echt goed de sjaak waren en alleen een nieuwe vlucht konden gaan kopen. En die van dezelfde dag zat helemaal vol, de volgende konden we wel gaan echter was dat een vlucht van maarliefst 500 euro. KLM of andere maatschappijen maakten het nog bonter, met hen konden we de volgende dag vliegen voor het schamele bedrag van 800 euro. Ik ben er nog steeds niet uit of wijbij het boeken een fout hadden gemaakt of dat er tijdens de boeking zelf ietsfout is gegaan, maar een vlucht zat er voorons in ieder geval niet meer in.Daarom hebben we de bus maar weer gepakt naar het station in Milaan, deze keer zelfs 7,50 euro pp.Op hetstation geinformeerd naar de prijzen van de trein en devroege trein van 9.25 zouons 180 euro per persoon gaan kosten, de nachttrein die die avond zou vertrekken uiteindelijkslechts(??) 130 perpersoon. Dus hebben we daar maar een kaartje voor gekocht en besloten toch nog maar een dagje Milaan mee te pakken. De stad die we ironisch genoeg in eerste instantie helemaal niet wilden bezoeken.

Onze dag in Milaan was ondanks alle tegenslag bijzonder geslaagd. Wezijn eerst naar het kasteel gegaan waar we doorheen konden lopen en vervolgens in een park terecht kwamen. We hadden op onze kaart gezien dat daar een aquariumgratiste bezichtigen was. Dus dat werd het doel. Het aquarium was klein, maar verassend leuk. We hebbeneen inktvisover het raam zien glijden, een reuzenkreeft in actie, eenluie rog die niet bewoogenandere lelijke, mooie en vrolijke vissen gezien. Ons humeur was hierdoor weer een stuk opgeklaard. Vervolgens de eerste bus gepakt die we tegenkwamen om ergens een plekje op te zoeken voor de lunch. Na de lunch zijn we naar een ander park gegaan en hebben we lekker op een bankje en in het gras liggen chillen/lezen/slapen. Na een tijdje besloten toch maar weer wat te gaan doen en toen zijn we naar iets toe gegaan wat op de kaart een spannend groot gebied leek. Nou, het was groot, maar niet spannend, het was namelijk alleen industriegebied, haha. Dus toen door naar de paardenracebaan. We hebben er niet veel van kunnen zien omdat de enige ingang die we hebben gevonden dicht was en er was niet genoeg tijd om die enorme baan rond te lopen... We moesten nog ergens dineren en dan de trein gaan halen want die konden we toch zeker niet missen.

We zouden gaan eten in de buurt van de Dom. We hebben de Dom van Milaan alleen van buiten gezien, maar die is dus echt schitterend. Hij is zeker op het lijstje van mooiste kerken (van buiten) komen te staan en die zou ik ook zeker graag nog een keer van de binnenkant willen zien. Het zoeken naar een restaurant was een drama want alles was hier schrikbarend duur, de gekozen wijk was toch niet zo slim, midden tussen de dure winkelstraten. Na enig zoeken een restaurant gevonden met betaalbare pizza´s en drankjes. Dus willen we een pizza bestellen krijgen we als enige commentaar van de ober: ´No pizza´. Dus opgestaan en weer verder gezocht. Uiteindelijk toch een plek weten te vinden met een paar goedkope pastas en goedkope drankjes. Al snel kwamen we er achter waarom het goedkoop was, koken ging hier namelijk alleen met de magnetron en aangebrande lasagna noemde de ober ´our speciality´. We hebben er maar smakelijk om gelachen en onze lasagna snel weggewerkt en naar het station gegaan. Daar nog even snel boodschappen gedaan, bier en snacks voor in de trein.

We bleken in een coupe te zitten met twee finnen, een homoseksuele amerikaan en een duitser met een andere afkomst. Iedereen behalve de duitser was erg gezellig. We hebben gezellig onze drankjes gedronken, onze chips opgegeten en lekker gekletst onder het genot van het snurkgeluid van de duitser. Toen zijn we rond een uur of 12 gaan slapen en hebben een lekker lange nacht gedraaid tot een uur of 10. En in Amsterdam stonden mijn lieve hoit en mim om ons op te halen. Dat was echt heel erg fijn! En het bolletje kaas wat ze mee hadden genomen was werkelijk fantastisch. Dat is weer echt NEDERLAND!!!